استاد پناهیان: تعریف انسان هنگامی که با خداست با وقتی که بیخداست، فرق میکند. انسان وقتی با خداست: موجودی است که عالیترین بهره را از عالم وجود میبرد و به بالاترین قدرت ها و لذت ها میرسد. و هنگامی که بیخداست: موجودی سرگردان است که به هر چیزی که میخواهد، نمیرسد و در نهایت کوهی از اندوه و حسرت است.
برچسباستاد پناهیان انسان بی خدا با خدا پبام معنوی حسرت یاران خراسانی
مطلب پیشنهادی
امام علی علیه السلام:
فرصت ها چون ابرها میگذرند. (نهج البلاغه، ح ۲۱) به یاران خراسانی در ایتا بپیوندید: ارسال عدد 8 به سرشماره 30001572