استاد پناهیان: غم دو نوع است نابودکننده و نشاط‌آور. غم نابودکننده دوری از محبوبی است که از آن دور می‌شوی؛ غم نشاط‌آور، دوری از محبوبی است که به او نزدیک می‌شوی. هر عزیزی در دنیا یک دوره نزدیک و عزیزتر شدن دارد و یک دوره دور شدن. غیر از خدا که فقط عزیزتر می‌شود و دائماً در حال بیشتر رسیدن به او هستی.