استاد محمدرضا عابدینی: حقیقت شاگرد پروری در نگاه الهی به معنای تقابل تربیت خود با تربیت دیگری و صرف وقت و توان برای رشد دیگران نیست. شاگردپروری به این معنا نیست که اگر استاد مشغول به تربیت شاگردان شود، از فرصتی برای کسب کمال و علم برای خودش گذشته و ایثار کرده است. بلکه او نیز مرحله به مرحله در حال ترقی است.