چیزی شبیه جنگ ۸ ساله
جواد موگویی در صفحه اینستاگرام خود روایت روز دهم از سفر به لرستان را اینگونه توصیف می کند:
همه سعی می‌کنند بهش فکر نکنند.
فکر کردنش هم تن را می‌لرزاند.
بیل می‌زدنند ولی گوش‌ها به تیز اخبار خوزستان بود
پل‌دختر را که ترک کردم، در راه فکر می‌کردم که چه بلایی بر سر خوزستان خواهد آمد؟ سیل لرستان آنجا را هم با خود می‌برد؟
سیل سال ۹۸ بزرگترین حادثه بلایای طبیعی حداقل ۱۰۰سال اخیر است.
زلزله‌های بویین‌زهرا(۴۱) طبس(۵۷)، منجیل(۶۹)، بم (۸۲)، ورزقان(۹۱) و کرمانشاه(۹۶) بزرگترین زلزله‌های ۱۰۰سال گذشته است.
ما تجربه‌های زلزله بسیار داشتیم اما سیل به این وسعت ندیدیم. نه دانش آن را داریم و نه تجربه‌اش را‌.
من در زلزله‌های بم و کرمانشاه بودم. قابل مقایسه با سیل ۹۸ نیست.
زلزله با همه خرابی‌هایش اتفاقی است در چند لحظه.
اما اتفاق سیل۹۸، یک ماه هست که ادامه دارد. استان به استان، شهر به شهر، روستا به روستا می‌آید و همه چیز را می‌بلعد…
الان ۲۲ استان بحرانی اعلام شدند.
چیزی شبیه جنگ ۸ ساله.
مدیریت چنین بحرانی برای هیچ کشوری سهل نیست! دقت کنید ۲۲ استان!
همه کشور آماده‌باش است.
نیروهای مردمی مهمترین سرمایه برای حل این بحران است. درست مثل جنگ ۸ ساله.
بتصورم این نگاه در جامعه نیست. هنوز جامعه فکر می‌کند این سیل نیز به سیاق گذشته است. و درک درستی از این جنگ ندارد.
در جنگ، تنها از دولت کاری ساخته نیست. قوای نظامی هم کافی نیست. کلید عبور از این جنگ فقط در دستان مردم‌است؛ مردم به معنای عامش و با هر سلیقه سیاسی و دینی. حتی سلبریتی‌ها.
باید دست از این بگومگوها برداشت….