زياده گويى، موجب لغزش حكيم و خستگى بردبار است. پس زياده گويى مكن كه مايه رنج خواهى بود و تفريط مكن كه مايه اهانت خواهى بود.
(غررالحكم حدیث ۲۰۰۹)
برچسبامام علی علیه السلام حدیث روز رنج خواهی زیاده گویی صبح یاران خراسانی
مطلب پیشنهادی
چه زود رفتی، ای مرد خدا…
صدای مهربانت هنوز در گوش این مردم زندهست، نگاهت هنوز در قاب دلها روشن است. تو برای ما فقط یک رئیسجمهور نبودی؛ تو تکیهگاهی بودی برای دلهای خسته، امیدی برای مظلومان، و لبخندی پنهان پشت رنجهای این سرزمین. تو رفتی، اما دلتنگیات ماند؛ در دل