مردی از اهل قم مردم را به سوی حق دعوت نموده و فرا می خواند، بر گرد او مردمانی جمع می شوند و فراهم می آیند که چونان پاره های آهن اند. طوفان ها آنان را به لرزه نمی اندازند و از جنگ خسته نمی شوند و بزدلی نمی کنند و نمی ترسند و بر خدا توکل دارند و فرجام و پایان نیک از آن پرهیزکاران است.
(مجلسی، ۱۴۰۳ق، ج ۶۰، ص ۲۱۶)