️ گمان می‌کنم مهمترین دلیل موضع رهبر انقلاب که تعجب بسیاری از منتقدان دولت را برانگیخت، “تقسیم تقصیر” بود.

?️ در حالیکه محبوبیت رئیس جمهور و دولت به صفر میل می‌کند، تحمل بار ناشی از تصمیم اخیر محال به‌نظر می‌رسد. درست زمانی‌که مجلس و برخی ارکان دیگر نظام در تدارک تجدیدنظر در این تصمیم بودند، رهبری آنرا بدون بازگشت اعلام کردند. بازگشت از این تصمیم چه به دلایل اقتصادی و چه سیاسی می‌توانست به‌کلی ساختار دولت را دچار فروپاشی و اضمحلال کند و ظاهرا رهبری باقی بودن دولت ضعیف و بی‌قواره را بهتر از فروپاشی کامل آن و در واقع بهتر از “بی دولتی” دانسته‌اند لذا سهم تقصیر دولت را به سران قوا تقسیم ردند. به خصوص اینکه زوال اخلاق سیاسی در برخی دولتمردان، احتمال رفتارهای پرهزینه‌تری را تقویت می‌کند.

?️ آیا راهی برای رهایی از چنین وضعی هست؟ استعفای دولت؟ استیضاح و اعلام عدم کفایت؟ برگزاری انتخابات زود هنگام؟ هیچکدام.

?️ مردم‌سالاری یگانه راه تغییر واقعی است. راهی که منافاتی با “ثبات” ندارد. بیست و چند میلیون نفر به ابقای همین دولت رای داده‌اند و اغتشاشات ناگهانی دو روز اخیر نشان می‌دهد تغییر جز از طریق انتخابات آتی، گزینه‌ی قابل اعتمادی نیست