قلب صدف شکست و دُرّ یتیم ما رفت
علامه حکیمی والا حکیم ما رفت

کوچید سمت معراج، آخر مسیح ما هم
از کوه طور معنا دیشب کلیم ما رفت

حکمت سیاه پوشید، در کارگاه تفکیک…
حرمت شکسته‌تر شد، عشق از حریم ما رفت

آن کس که درد هجران روزی چشیده داند
کز فرقتش چه‌ها بر جان دو نیم ما رفت

علامه حکیمی باران معرفت بود
بوی خوش عدالت، عطر نسیم ما رفت

دلسوز بود و همدرد، در جمع مهربانان
غمخوار و مونس جان، یار و ندیم ما رفت

با معنویت و عقل پر زد سوی عدالت
آن کنز فیض و رحمت نزد رحیم ما رفت

آن دائم الطهاره، آن ماه، آن ستاره
میراث جاودان عهد قدیم ما رفت

آن آفتاب دانش در خاک تیره گون خفت
آن چشمه سار حلم، آن کوه حلیم ما رفت

مشهد سیاه پوشید، قم غرق داغ و غم شد
تهران! سرت سلامت، تهران! سلیم ما رفت

#محمدرضا_حکیمی