نگاهی به سیر فعالیت این مجموعه ها نشان دهنده آن است كه تهیه امكانات مقدم بر عملیات است. در این روند، بعد از مدتها تلاش برای تهیه این امکانات، لزوم تھی اتاق فكرو برگزاری جلسات متعدد برای یاری رساندن به مجموعه می افتند. اما پس از صرف هزینه های زمانی و مالی فراوان، نتیجه ای حاصل نمی شود. به سبب اينكه افراد مجموعه، هنوز وارد فعالیت جدی نشده اند. این روش به جایی نمی رسد؛ چرا كه همه توان و تمركز افراد، صرف مدیریت مجموعه می شود و پس از گذشت مدت ها، تازه سؤال مطرح می شود كه این حجم از نیرو و امكانات، مناسب چیست؟ در خوشبینانه ترین حالت، اتاق فكر به نتایج مطلوبی می رسد؛ ولی عمدتا انجام این کارها از عهدة افراد یا امكانات برنمی آید. حالا یاباید كار را رها كرد یا باید دل به دریا زد و با از نیروهایی که از عهده كار چندانی برنمی آیند، فعالیت را شروع كرد. در واقع این مسیر به نقطه هیچ ختم می شود؟ پس چه باید کرد؟

#حلقه_های_میانی