خوبان خراسانی – مرحوم علی اصغر چراغچی آستانه (عابدزاده) (۱۲۹۰ مشهد – ۱۳۶۵ مشهد)

علی اصغر عابدزاده خراسانی در جوانی به شغل حلبی سازی روی آورد و بعدها کارخانه آینه سازی را تأسیس کرد و از همین رو به کارهای خیر هم می‌رسید و در هر کاری پیش قدم بود. پس از شهریور ۱۳۲۰ وارد حوزه علمیه شد و به تحصیل مقدمات پرداخت. او به طور عمده از شیخ هاشم قزوینی کسب فیض کرد و به وی ارادتی عمیق داشت. همان سالها انجمن دینی به نام «انجمن پیروان قرآن» تأسیس کرد که دارای شعبه های بسیاری شد. سپس از سرمایه شخصی خود به ساختن بنای «مهدیه» (در محله خیابان علیای مشهد، کوچه شمالی باغ نادری) اقدام کرد. این بنا مورد توجه خاص توده ها قرار گرفت و رونقی ویژه یافت. در این بنا شب ها کلاس های درس عربی دایر بود. در بنای «مهدیه» مراسم مذهبی نیز برگزار می‌شد.

در مجلس عزاداری عاشورا، خود که منبری و سخنوری توانا نیز بود به منبر می‌رفت و موعظه می کرد. مشهورترین مراسم مذهبی که در بنای «مهدیه» برگزار می‌شد و آواز های وسیع داشت، جشن نیمه شعبان بود. به هنگام آغاز نهضت ملی شدن صنعت نفت به رهبری آیت الله کاشانی بنای مهدیه مرکز فعالیت های گسترده و مؤثر این نهضت بزرگ در خراسان گشت. در حدود سال ۱۳۳۲ که شهید سید مجتبی نواب صفوی با چندین تن از فداییان اسلام به مشهد مشرف گشت، به بنای مهدیه و بر حاجی عابدزاده و «انجمن پیروان قرآن» وارد شد. رهبر معظم انقلاب درباره حضور نواب صفوی در مهدیه مرحوم عابدین زاده می‌گوید: «بسیار علاقه مند شدم که نواب را ببینم، خواستم بروم مهدیه ولی نتوانستم و بلد نبودم.» او سالیانی شب های جمعه در «مسجد گوهرشاد» دعای کمیل و صبح های جمعه دعای ندبه می‌خواند. او مردی دیندار، زهد پیشه، سخنور، علاقه‌مند به دین و ترویج دین، پر نیرو و با اراده بود و در میان توده مردم محبوبیتی ویژه و احترامی خاص داشت. درصدد برآمد تا به نام هر یک از چهارده معصوم (ع) بنای مخصوص بسازد، و آن را مرکز کوشش های فرهنگی دینی و آموزش های مذهبی و محل برگزاری مراسم مذهبی قرار دهد، به طوری که در طول سال کلاس هایی برای تربیت و تعلیم نوجوانان در آنها دایر باشد و مراسم جشن و عزاداری معصومین (ع) برگزار گردد. او پس از بنای «مهدیه» خیابان شیرازی، به ساختن این بناها موفق گشت: «عسکریه» خ نواب صفوی، «نقویه» خ امام رضا (ع)، «جوادیه» خ طبرسی، «کاظمیه» کوچه زردی بالا خیابان، «جعفریه» خ شهید شیرودی، «باقریه» خ امام رضا (ع)، «سجادیه» خواجه ربیع، «حسینیه» بازار سرشور، «حسنیه» خ آزادی، «فاطمیه» خ نواب صفوی، «علویه» مطهری جنوبی. بناهای مهدیه ای که بعدها در تهران و جاهای دیگر به وجود آمد، با الهام از اقدام حاج علی اصغر عابدزاده خراسانی و بنای مهدیه او بود. در ۹دی ۱۳۵۷ به همراه مردم در راهپیمایی علیه رژیم پهلوی به خیابان آمد. در آن روز زنان و کودکان در زیر تانک های ارتش قتل عام شدند که مشاهده این حادثه بر وی سخت آمد و در چهارراه لشکر سکته مغزی کرد و به مدت یک هفته در این بیمارستان بستری بود. از سال ۱۳۶۱ به مدت سه سال به خاطر سکته مغزی و مشکل فراموشی در آسایشگاه معلولین فیاض بخش مشهد بستری بود سرانجام ۲۴ تیر ۱۳۶۵ دار فانی را وداع گفت و در بنای «مهدیه» خود در قبری که سالها پیش برای خود آماده کرده بود به خاک سپرده شد.