پس از گذراندن دوره ابتدایی وارد دبیرستان شد. کنار تحصیل به ورزش هم می پرداخت و به عنوان عضو رسمی تیم فوتبال ابومسلم در مسابقات مختلف شرکت می کرد. در یکی از همین مسابقات بود که مجبور شد از دست پسر محمدرضا شاه مدال دریافت کند که از این کار خودداری کرد و از دست دادن با او اجتناب کرد و خودش مدال را به گردن انداخت. پس از پایان دوره متوسطه در کنکور دانشگاه شرکت کرد و در رشته راه و ساختمان پذیرفته شد . از این رو وارد انستیتوی مشهد گردید. پس از فارغ التحصیلی به سربازی اعزام شد که این ایام با اوج گیری انقلاب مصادف شد. او ضمن روشنگری در پادگان، به دنبال فرمان امام مبنی بر ترک پادگان ها توسط سربازان از پادگان گریخت و فعالانه وارد مبارزه علیه رژیم شد.

از جلسات سیاسی و مذهبی آن زمان مقام معظم رهبری و شهید هاشمی نژاد در مشهد استفاده می کرد. در پاکسازی شهر مشهد از وجود طاغوت و ساواک نقش مؤثری داشت. بعد از انقلاب پس از اینکه پرونده های افراد انقلابی به دست مردم افتاد، معلوم شد که او نیز در لیست اعدامی های رژیم شاه قرار داشته است! هنگام ورود حضرت امام (ره) به کشور، برای استقبال رهسپار تهران شد. به دنبال پيام حضرت امام (ره) در ۲۷ خرداد ۱۳۵۸ به عضويت جهاد سازندگی در آمد و محور فعالیت های خود را خدمت به محرومان و مستضعفان جامعه قرار داد و شب و روز در روستاهای استان خراسان به سازندگی و عمران پرداخت. در خرداد ۱۳۵۹ ازدواج می کند و فردای ازدواج، به اتفاق همسرش راهی تربت حیدریه می‌شود. با شروع جنگ تحمیلی به عضويت در ستاد جنگ های نامنظم شهيد چمران درآمد و در طرح هایی همانند کانال کشی اطراف اهواز فعالیت کرد. پس از مدتي به جهاد خراسان آمد و ابتدا به عنوان «مسئول ستاد پشتيبانی جنگ جهاد خراسان» مشغول انجام وظیفه شد. با تلاش و پيگيری او ستاد مركزی پشتيبانی جنگ و جهاد در جنوب شكل گرفت. سپس جاده نظامي انديمشک – حميديه را احداث می کند. به رغم داشتن مسئولیت بالا، هر جا که احساس نیاز می‌کرد فوراً وارد عمل می شد، از زدن خاکریز با لودر و بولدوزر تا ایجاد جاده و پل. در عملیات «طریق القدس» جاده ای ابتکاری از پشت تپه های «الله اکبر» احداث کرد که باعث پیروزی عظیمی گردید. پس از ماه ها خدمت در مسئولیت فرماندهی مهندسی جهاد سازندگی، به عنوان مسئول ستاد کربلا و فرماندهی مهندسی جنگ جهاد سازندگی و نیز معاونت فرماندهی قرارگاه مهندسی رزمی قرارگاه خاتم الانبیاء (ص) منصوب شده و به هدایت مهندسی رزمی جنگ پرداخت. وی حدود هشتاد ماه از عمر خود را وقف جنگ می‌کند. سرانجام ۳ خرداد ۱۳۶۶ هنگام شناسایی منطقه عملیاتی کربلای ۱۰ در کوه های غرب کشور به شهادت رسید و پیکرش در ایوان طلای صحن انقلاب اسلامی حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد. آیت الله خامنه ای در پیام به مناسبت شهادت او آورده است: «شهادت مجاهد خستگی ناپذیر و سردار رشید اسلام، معاونت فرماندهی مهندسی رزمی قرارگاه خاتم الانبیاء، شهید بزرگوار محمدتقی رضوی را که پس از تلاش های بزرگ و مخلصانه چندین ساله تحمل شدائد فراوان به لقاءالله پیوست را گرامی می‌داریم. شهادت دلیر مردان و آبدیدگان میدان های الهی، قله کمالی برای مجاهدت ها، مقاومت ها و فداکاری های آنان است و مهر تأیید و قبول از جانب پروردگار بزرگ می باشد. تا در زمره نخبگان و برگزیدگان حضرتش درآیند و خلعت وصال پوشند و جاویدان نزد پروردگارشان مرزوق و متنعم شوند. اینجانب شهادت این لاله‌ی رسول خدا و حضرت علی بن موسی الرضا (علیه الاف و التحیة و الثناء) را به خانواده محترم، همشهریان عزیز و عموم مردم شریف خراسان تبریک و تسلیت عرض می‌کنم و علو درجات و رضوان الهی را برای این شهید عزیز و اجر صابران را برای خانواده محترم ایشان از حضرت حق استدعا دارم.»