از ۱۰ سالگی به تحصیل در حوزه علمیه مشهد مشغول شد و از محضر اساتیدی همچون سید احمد مدرس، شیخ هاشم قزوینی، آیت الله میلانی و مرحوم میرزا استفاده کرد. در آن دوران نیز برخی از دروس را با آیت الله خامنه ای مباحثه می کرد. در سال ۱۳۴۱ با هجرت به نجف اشرف، در محضر اساتيدی چون آيت الله سيدابوالفضل خویی تلمذ نمود. يک سال بعد به مشهد مقدس برگشت و فعاليت های علمی و فرهنگی خود را آغاز نمود.

از صدرنشینان اخلاق و منبر و خطابه در مشهد و یکی از اساتید در تدریس دروس حوزوی و دانشگاهی در حوزه ی علمیه و دانشگاه های مشهد به شمار می آمد. در فقه و اصول، فلسفه و کلام، ادبیات و تفسیر و علوم حدیث مسلط بود. در زمینه تبلیغ، مؤسس گروه تبلیغی حوزه علمیه خراسان بود و بیش از نیم قرن به ساماندهی تبلیغ در روستاهای اطراف مشهد فعالیت هایی را سامان داد. خود دراین باره گفته است: «ما برنامه اعزام مبلغ را از سال ۱۳۴۴ شروع کردیم. طلاب برای تبلیغ شب های جمعه به روستاهای اطراف می رفتند. هر گروهی که اعزام می شد، یک جلسه گزارش خوانی برای آنان ترتیب می دادیم که هر هفته باید آنچه را که انجام داده و برای مردم گفته بودند، بیان کنند. هدف آن بود که هم از تجربیات یکدیگر استفاده کنند و هم رفع تردید شود.» در امر امدادگری و خدمات اجتماعی نیز وارد شد به طوری که بسیاری از خیریه های شهر مشهد و اطراف و اکناف آن با نظارت و پشتیبانی‌اش فعالیت می کردند و برای خدمت رسانی بسیج شدند. در خیریه المهدی۶ هزار جوان و نوجوان قرآن می آموختند و به دیگران منتقل می کردند و کمک های مالی این خیریه در قالب تشویق به آنها اهدا می شد. در برابر مسائل سیاسی و اجتماعی بی تفاوت نبود و هم جهت با مقام معظم رهبری به مبارزه با طاغوت و خدمت به نهضت اسلامی پرداخت و در اعتراض به سیاست های رژیم، چندین بار همگام با مدرسان مشهد درس خود را تعطیل کرد در ١١ بهمن١٣٥٧ با صدور اطلاعیه ای ورود امام خمینی(ره) به ایران را گرامی داشت. در دوران دفاع مقدس نیز چندین بار در جبهه های نبرد حق علیه باطل حاضر شد. او اولین ستاد کمک رسانی به جبهه ها را در مسجد بناهای مشهد تأسیس کرد و ضمن ارسال کمک و اعزام مبلغان روحانی به جبهه ها، عیادت هایی را از مجروحان و خانواده های شهدا انجام می داد. مدیریت مدارس عالی شهید مطهری را در مشهد مقدس بر عهده داشت و از این طریق با جوانان ارتباط برقرار نمود و همواره ارتباط نزدیکی با اقشار مختلف مردم داشت. او می گفت: «معتقد بودم و هستم که نباید به این دروس اکتفا کرد. کتاب «فلسفتنا» و «اقتصادنا»ی شهید صدر را مکرر برای طلاب تدریس کردم. در آن زمان افکار گوناگونی در جامعه بود و برخی تصور می کردند مسائل اقتصادی در اسلام مطرح نشده است و این حرف خیلی برایم دردآور بود؛ لذا مقید بودم که خود و دیگران با مسائل اقتصادی اسلام آشنا شویم. درس نهج البلاغه نیز شاید برای اولین بار بود که به صورت مرتب در حوزه تدریس می شد.» عاقبت در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۳ پس از سپری نمودن یک دوره طولانی بیماری، در سن ۷۷ سالگی دار فانی را وداع گفت و پیکرش در بهشت ثامن الائمه در صحن آزادی حرم مطهر رضوی آرام گرفت.