پدر او آیت الله محمد رضا تنکابنی از علمای معروف تهران بود. دو تن برادرانش یعنی میرزا ابوالقاسم و محمدتقی فلسفی (واعظ شهیر) نیز از اهالی علم بودند. دوران کودکی و تحصیلات ابتدایی را در تهران گذراند و وارد حوزه علمیه این شهر شد. اساتید او علاوه بر پدر و برادر بزرگترش شامل میرزا محمد تقی آملی، میرزا محمد طاهر تنکابنی، محمدعلی شاه آبادی، سید محمدحسین بروجردی و میرزا مهدی آشتیانی بودند. در سن ۲۲ سالگی وارد حوزه نجف اشرف شد و به تکمیل دروس حوزوی پرداخت. مهم‌ترین استادان وی در این دوره عبارتند از: سید عبدالهادی شیرازی، سید محمود شاهرودی، کاظم شیرازی، محمدعلی کاظمینی و سید ابوالقاسم خویی. وی از معدود کسانی است که توانست از آیت الله خویی اجازه اجتهاد بگیرد.

از ابتدای ورود به حوزه نجف، در کنار فراگیری دروس، به تدریس پرداخت. پس از اتمام تحصیلات، پس از ۱۶ سال اقامت، در سال ۱۳۴۰ به تهران بازگشت و فعالیت های علمی و فرهنگی خود را آغاز کرد. وی با اصرار مردم تهران امام جماعت مسجد لرزاده شد. بیش از ده سند در ساواک و شهربانی درباره این مسجد وجود دارد که نشان از نگرانی مقامات رژیم شاه از فعالیت های وی می‌باشد. سال ۱۳۴۸ برای زیارت امام رضا علیه السلام به مشهد رفت. در آنجا مرجع وقت آیت الله میلانی از وی تقاضا نمود در آن شهر مقدس بماند و به حوزه علمیه خراسان رونق بخشد. وی هم دعوت مرجعیت شیعه را پذیرفت و به تدریس دروس حوزوی پرداخت. پس از وفات این مرجع، در سال ۱۳۴۵ تدریس خارج فقه و اصول را آغاز نمود. ازجمله شاگردان او آیت الله سید احمد علم الهدی، محمد مروارید، علی اکبر الهی خراسانی و … بودند. در کنار تدریس و تربیت شاگرد، در مسجد بناها به کارهای تبلیغی و فرهنگی پرداخت و امام جماعت این مسجد گردید. فعالیت های این مسجد در رابطه با انقلاب اسلامی و مخالفت با رژیم پهلوی بسیار چشم گیر است. ۴۹ سند در بایگانی ساواک مشهد درباره فعالیت های انقلابی این مسجد موجود است. امضای بیش از ۱۰ اعلامیه به مناسبت های مختلف، شرکت در جلسات مشورتی علما در مشهد در مورد تصمیم‌گیری های مبارزاتی و شرکت در جمع علمای متحصن در اعتراض به بستن فرودگاه های کشور و ممانعت از ورود امام خمینی به ایران، شرکت مستقیم در راهپیمایی ها و… نمونه هایی از تلاش مبارزاتی اوست. در مردادماه ۱۳۸۵ نامزد انتخابات مجلس خبرگان قانون اساسی شد و از سوی مردم مشهد به مجلس راه یافت. سرانجام در ۱۹ بهمن ۱۳۸۴ پس از ۸۵ سال عمر، رحلت نمود و پس از تشییع باشکوه و اقامه نماز توسط آیت الله وحید خراسانی، در رواق دارالسرور حرم مطهر رضوی به خاک سپرده شد. رهبر معظم انقلاب در پیام تسلیت خود آورده است: «رحلت فقیه پرهیزگار، مرحوم مغفور آیت الله آقای حاج میرزاعلی آقای فلسفی طابث راه را به علمای اعلام و فضلا و طلاب حوزه علمیه و همه مردم مؤمن و وفادار مشهد مقدس، به خصوص به خانواده معزز و فرزندان مکرم و دیگر بازماندگان و ارادتمندان آن عالم گرانقدر، تسلیت عرض می کنم و درجات عالیه اخروی و پاداش خدمات علمی و دینی ایشان در نزد خداوند متعال را مسألت می نمایم».