استاد پناهیان: خدا دائما مشغول بنده خود است؛ یا زمینهای برای رشد، یا مقدماتی برای توبه او فراهم میکند، یا او را از بلا حفظ میکند و یا نعمتی به او میرساند.
توضیحات بیشتر »سعادت
استاد پناهیان: آدم به کمی تلاش میتواند به سعادت برسد. اینکه رسیدن به سعادت را منوط به تلاش فراوان بدانیم ناامید کننده است. کافی است کمی مبارزه با هوای نفس کنیم و در هنگام هر امتحانی کمی علیه دلبخواهی های خودمان مقاومت کنیم، آن گاه خواهیم دید چه برکا
توضیحات بیشتر »ما و خدا
استاد پناهیان: ما میخواهیم امکانات خود را افزایش دهیم، ولی خدا میخواهد خود ما را افزایش دهد. ما میخواهیم داراییمان کاهش پیدا نکند. ولی خدا میخواهد خود ما کاهش پیدا نکنیم. ما چون ضعیفیم میخواهیم سختیها و درگیریها را از بین ببریم، ولی خدا میخوا
توضیحات بیشتر »غم و غضب
استاد پناهیان: غضبت را فرو ببر و غمهایت را فراموش کن، تا بتوانی متعادل باقی بمانی و متعالی بشوی. تو خودت را با حذف غضب و غم متعادل نگهدار، خدا به جای تو بر کسانی که تو را اذیت کردهاند غضب خواهد کرد و غمهایت را برطرف خواهد کرد. و آنگاه دل خالی از
توضیحات بیشتر »راه تحصیل قوت قلب
استاد پناهیان: اگر عمیقا به قدرت و مهربانی خدا ایمان داشته باشیم قوی میشویم و قوت قلب پیدا میکنیم. کسی که قوت قلب داشته باشد، نه تنها دیگران نمیتوانند او را بترسانند بلکه از او خواهند ترسید و امواج قدرت روحی او که ناشی از قدرت خداست موجب میشود
توضیحات بیشتر »باید در این نوع دینداری تردید کرد
استاد پناهیان: متدین هایی که اهل دعا و مناجات نیستند باید به دینداری خود تردید کنند. جامعه دینی باید محفل دعای پر رونقی داشته باشند و الا متدینین را غرور و نخوت فرا میگیرد و مردم را از دینداری متنفر خواهد کرد. اگر آدمهای خوب اهل تضرع باشند، برای آد
توضیحات بیشتر »نگاه اشتباه ما به نماز
استاد پناهیان: ما غالبا استعداد اشک ریختن در نماز را داریم ولی اشتباها تصور میکنیم باید برای اشک ریختن جای دیگری غیر از نماز و محفل دیگری غیر از سجاده پیدا کنیم در حالی که اگر در خود بگردیم عوامل متنوع و زیبایی برای اشک ریختن پیدا خواهیم کرد. اشک عل
توضیحات بیشتر »عفاف
استاد پناهیان: عفاف یعنی حیا داشتن و هوس نداشتن برای خوردن غذای دیگران. عفاف پذیرفتن محدودیتهای دنیاست با لبخند رضایت.
توضیحات بیشتر »خدایا بزرگترین لطفت به من، زمینه خطاهایم شد
استاد پناهیان: خدایا بزرگترین لطفی که به من کردی زمینه همه خطاهایم و مقدمه دوری بی حدم از تو شد مرا آدم آفریدی و احترام گذاشتی و آزاد کردی تا خودم بفهمم و تصمیم بگیرم و تلاش کنم و مقاومت کنم تا از پیروزی من بر باطل خرسند شوی و مرا در آغوش بگیری اما م
توضیحات بیشتر »خدایا تو چقدر مهربانی
استاد پناهیان: خدایا خوبیهای من بخاطر آن است که هنوز امتحان نشدهام و زمینه بروز بدیهایم را فراهم نکردهای و بدیهای من تنها در محدوده فرصتهایی است که تو به من دادی و الا بدتر از این بودم که هستم با این حال همیشه به خوب من باعث خوشحالی تو میشود.
توضیحات بیشتر »