با خشم، تربیت ممکن نیست. (غررالحکم، ص ۲۰۲، ح ۶۹۱۲)
نادانی، مایه تباهی همه چیز است. (غررالحکم، ح۹۳۰)
عجله و شتاب کردن مانع رسیدن به هدف میشود. (غررالحکم، ح۹۲۷)
خواری و خفت همیشه همراه و قرین طمعکاری است. (غررالحکم، ح۴۴۵)
شهوت ها، دام های شیطان هستند. (غررالحکم، ح۵۳۸)
فکر، آئینهای صاف است. (غررالحکم، ح۹۲۶)
حسد، بدترین امراض است. (غررالحکم، ح۳۳۲)
لجاجت، بذر و اساس هر گونه شر است. (غررالحکم، ح۹۲۹)
طعمکاری، بردگی دائمی است. (غررالحکم، ح۷۵۵)
رستگویی باعث نجات تو میشود، اگر چه از آن بترسی. (غررالحکم، ح۱۱۱۸)