امام على علیه السلام:

هرکه تو را به عیبت بینا گردانَد و در نبودنت حافظ [آبرو و راز]تو باشد، او همان دوست [حقیقى]است، پس او را نگه‏دار.
(غرر الحکم، حدیث ۸۷۴۶)