تصویر

استاد پناهیان: شهادت فرصتی است برای رسوایی دل‌های عاشق و آگاهی مردم از خوبی‌های خوبانی که گمنام بوده‌اند و محل اثبات صداقت و شجاعت مدافعان حق است.

استاد پناهیان: مسجد محل رفاقت مومنین است. کسی که اهل مسجد می‌شود با دریافت انرژی مثبت از دوستانش، زندگی بهتری خواهد داشت. معمولا غیر مسجدی‌ها منفی بان‌ترند.

استاد پناهیان: هنگام تنهایی بهتر می‌توان خود را یافت. همچنان که بیشتر می‌شود خود را باخت. هنگام تنهایی زمان جمع‌آوری امتیازات کلان و نیز زمان از دست دادن امتیازات فراوان است، بهترین زمان تنهایی، برای بدست آوردن امتیازان فراوان، سحر است. سحر می‌توان ت

این بسته شامل کتاب دیجیتال، فیلم و کلیپ، مستند، نماهنگ، موشن‌گرافیک، پوستر و فایل صوتی می‌باشد. #حقوق_بشر_آمریکایی

استاد پناهیان: مهمترین علامت بلوغ اکتسابی انسان، درک زمان است. اینکه آدم بتواند عبور زمان و سرعت آن را بفهمد، قیمت آن را درک کند و بداند این زمان به پایان خواهد رسید. برای رسیدن به این بلوغ باید به زمان احترام گذاشت و منظم زندگی کرد و برای هر کاری زم

استاد محمدرضا عابدینی: اینکه انسان با دیگران پیوند و ارتباطی دارد نشان از لطف الهی است و این ارتباط فرد به فرد تا روز قیامت منتقل و مرتبط می‌شود. لذا به برکت انقلاب اسلامی راه برای همه باز است تا دیگر کوتاهی رخ ندهد و در جمع و جامعه و در تشکیلات اسلا

استاد پناهیان: خدا مهربان‌تر از آن است که با چند گناه بنده خود را دور بیندازد. ولی شیطان دائما در حال ناامید کردن انسان است. یک آدم گنهکار اگر احساس می‌کند خدا دیگر به او نگاه نمی‌کند، باید بداند این ناامیدی القا همان شیطانی است که او را وادار به گنا

استاد محمدرضا عابدینی: اگر سنت نیکی بنا نهاده شود و یا احیا گردد تا روز قیامت برای احیا کننده و بناکننده آن سنت اجر عامل آن سنت را خواهند نوشت. لذاست که در قرآن فرموده است :(من تبعنی فانه منی) یعنی تبعیت محض اگر ایجاد شد، شانی از وجود سنت‌گذار خواهی

استاد پناهیان: اثر آیات قرآن بر انسان قابل تعریف نیست. هر کس خود را در معرض آیات قرآن قرار می‌دهد و آن را تلاوت می‌کند؛ در معرض یک معجزه قرار می‌گیرد. هم انسان موجود پیچیده‌ای است و هم قرآن بسیار ژرف و عمیق است. این دو را به هم برسانیم. این دو برای ه

استاد محمدرضا عابدینی: آن من وجودی که توسعه یافته باشد از «تن» عبور می‌کند، خانواده و زن و فرزند و دوستان را در گستره‌ و پیکره‌ی «من» می‌گنجاند و حتی فراتر خواهد رفت و دلسوز همگان خواهد شد. لذاست که کسی مانند پیامبر (ص)، در حداعلای من وجودی خود قرار