نگارخانه

استاد پناهیان: متدین‌هایی که اهل دعا و مناجات نیستند باید به دینداری خود تردید کنند. جامعۀ دینی باید محافل دعای پر رونقی داشته باشند و الا متدیّنین را غرور و نخوت فرا می‌گیرد و مردم را از دینداری متنفر خواهد کرد. اگر آدم‌های خوب اهل تضرّع باشند، برای

استاد پناهیان: اخلاص در کار اقتصادی ارزشمندتر از خلوص در عبادت است. اگر کار اقتصادی که موجب منافع آشکار دنیوی است، بخاطر خدا انجام شود هم موجب برکت در مال خواهد بود و هم مقدمه‌ای برای آسیب‌زدایی از ثروت خواهد شد. پرداخت خمس و زکات و انفاق در راه خدا

استاد پناهیان: یکی از راه‌های خودشناسی این است که انسان با خواهش‌های نفسانی خود مقابله کند. آنگاه میزان مقاومت نفس خود را خواهد دید. هر چقدر نفس ما در جریان ترک بدی‌ها، شدیدتر مقاومت کند وضع بدتری داریم مگر آنکه آن بدی به صورت ژنتیک در درون ما وجود د

استاد پناهیان: حداقلّ مهربانی احوال‌پرسی است و حداکثر مهربانی در فهمیدن احوال دیگران و مراعات آنهاست. مشغول خود بودن و خودبینی مانع فهمیدن احوال دیگران است.

استاد پناهیان: منفی‌بافی کار آدم‌های حقیر است. انسان‌های بزرگ مثبت‌نگرند و هیچ‌گاه انرژی خود را با منفی‌بافی از دست نمی‌دهند. منفی‌نگری موجب نابودی ایمان است.

استاد پناهیان: همنشینی با آدم‌های معنوی وجود انسان را سرشار از انرژی‌های مثبت می‌کند. انسان‌های با خدا اضطراب ندارند و دلگرم و سرگرم خدا هستند و آرامش می‌دهند.

استاد پناهیان: قوّت روحی ناشی از امید به خداست. بعضی‌ها در طول عمرشان هیچ‌گاه این احساس قدرت را تجربه نمی‌کنند، از بس احساس بی‌پناهی دارند و به خدا تکیه ندارند.

استاد پناهیان: صبر بهترین عامل برای رسیدن به بصیرت است. شاید به همین دلیل صبر و بصر حروفشان عین هم است. آدم عجول چون خوب نمی‌‌فهمد نمی‌تواند خوب رفتار کند.

استاد پناهیان: مسیر رشد انسان از مسیر عبور از دوست داشتنی‌ها و تحمل دوست نداشتنی‌ها می‌گذرد. هر کس نخواست رشد کند باز هم او را از همین مسیر عبور خواهند داد.

استاد پناهیان: هر چه رسانه‌ها و سهولت دسترسی به اطلاعات بیشتر می‌‌شود آدم بیشتر مجبور به انتخاب می‌شود و این بسیار عالی است. یک انتخاب خوب به آگاهی ارزش می‌دهد.