استاد پناهیان: تعریف انسان هنگامی که با خداست با وقتی که بی‌خداست، فرق می‌کند. انسان وقتی با خداست: موجودی است که عالیترین بهره را از عالم وجود می‌برد و به بالاترین قدرت ها و لذت ها می‌رسد. و هنگامی که بی‌خداست: موجودی سرگردان است که به هر چیزی که می‌خواهد، نمی‌رسد و در نهایت کوهی از اندوه و حسرت است.
برچسباستاد پناهیان انسان بی خدا با خدا پبام معنوی حسرت یاران خراسانی
آن‌هایی که با تلاش و تعهد خود، پایه‌های پیشرفت و توسعه را مستحکم می‌کنند. بیایید به یاد بیاوریم که هر گامی که برای کارگر برداریم، در حقیقت قدمی برای ساختن آینده‌ای روشن‌تر است. اطلاع نگاشت، سخنان رهبرانقلاب درباره ی بخشی از انگیزه ها و افتخارات
یاران خراسانی شبکه فعالان فرهنگی اجتماعی انقلاب اسلامی خراسان رضوی
