بایگانی برچسب: امام صادق علیه السلام:

آنکه مالک خشم خود نباشد، مالک عقل خود نیست. (تحف العقول، ص ۳۷۱)

در میان انسان‌ها، از اولین تا آخرین، هیچ کس نیست، مگر آن که به شفاعت محمد علی الله علیه و اله در روز قیامت، نیاز دارد. (المحاسن، ج ۱، ص ۲۹۳)

مهدی بین مردم رفت و آمد می‌کند، در بازارها راه می‌رود و روی فرشهای آنها قدم می‌گذارد ولی او را نمی‌ناسند. (بحار، ج ۵۲، ص ۱۵۴)

پنچ چیز است که در هر کس نباشد، بهره چندانی در او نیست: دین و عقل و ادب و آزادگی و خوشخویی (المحاسن، ج ۱، ص ۳۰۵)

بدترین شما کسی است که دوست دارد پشت سرش راه روند، چنین کسی ناچار، یا دروغ پرداز است یا سست رای. (الکافی، ج ۲، ص ۲۹۹)

به راستی حب مقام و شهرت در دل‌های ترسان و بیمناک نباشد. (الکافی، ج ۲، ص ۶۹)

هر که از بدی پاک شد، به عزت دست یافت. (تحف العقول، ص ۳۱۶)

شفای هر دردی، دعاست. (کافی، ج ۲، ص ۴۷۰)

مرده بخاطر طلب رحمت و آمرزشی که برای او می‌شود، شادمان می‌گردد، همانگونه که زنده با هدیه خوشحال می‌گردد. (الفقیه، ج ۱، ص ۱۱۷)

مبادا به هم حسودی کنید! زیرا کفر و بی دینی، از حسادت بر‌می‌خیزد. (اعیان الشیعه، ج۱، ص ۶۷۳)