تصویر

یا رب این صوت محمّد یا صدای اکبر است/ روی ماه احمد است یا لقای اکبر است چون شبیه حضرت طه است خلق و خوی او/ زین جهت مدح پیمبر خود ثنای اکبر است

استاد پناهیان: کافی است دائماً از خدا تمنّای تقرب داشته باشیم، همین تمنّا زمینۀ تقرّب را فراهم خواهد کرد و توفیق انجام عبادت و طاعت را افزایش خواهد داد.

استاد پناهیان: کافی است مثبت نگر باشیم آنگاه دائماً خود را غرق در نعمت‌های خدا می‌بینیم و خدا را سرشار از مهربانی خواهیم یافت، در این صورت است که رشد می‌کنیم.

استاد پناهیان: کافی است از خرابی‌‌های گذشته پشیمان شده باشیم و افسوس عمیق خود را به خدای مهربان عرضه کنیم، خداوند آینده را آباد و حال ما را خوب خواهد کرد.

استاد پناهیان: خدا که از ما کار نمی‌خواهد؛ بلکه می‌‌خواهد ما آدم شویم. اما بعضی‌ها فردی کار می‌کنند تا موفق باشند، و حاضر نیستند جمعی کار کنند تا آدم شوند. در حالی که آدم شدن مهم است نه موفقیت؛ و آدم شدنِ تو در تحمل جمع است. موفقیت های کلان هم در پی

استاد پناهیان: نور ذکر مانند بوی خوش، قابل توصیف نیست. فقط می‌شود آن را تجربه کرد. جاذبه‌ای که نور ذکر در آدم ایجاد می‌کند فراتر از یک عاطفه و محبت ساده است.

استاد پناهیان: طبیعت‌گرایی در اصل کار اهالی معنویت و دیانت است. دین انسان را از لذائذ غیر طبیعی که سطحی هستند، منع می‌کند تا به لذات عمیق در طبیعت برسیم.

استاد پناهیان: دعا یعنی تکرار حرف‌های خوب و بیان آرزوهای بلند در محضر خدا. حیف است در خانۀ خدای با عظمت، حرف‌های کوچک بزنیم. دعاهای بزرگ، ما را همنشین خدا می‌کند.

دعای او صفای جان است، حرز تمام شیعیان است ما را نماید پیوسته امداد، آمد به دنیا امام سجّاد

استاد پناهیان: سفر انسان را از پوسیدن نجات می‌دهد و باعث جاری شدن آب تازه در برکۀ وجود آدمی است. بهترین سفر نتیجه‌اش رسیدن به بیشترین تغییرها و طراوت‌هاست.